My Web Page

Cur haec eadem Democritus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Sed quid sentiat, non videtis. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Duo Reges: constructio interrete. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Prioris generis est docilitas, memoria; Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Tu quidem reddes;
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Venit ad extremum;
Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.
Bork
Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.
Bork
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
  1. Sed fortuna fortis;
  2. Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur, facile explentur sine ulla iniuria, quae autem inanes sunt, iis parendum non est.
  3. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
  4. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
  5. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
  6. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Tam enim diligenter, etiam si minus vere nam nondum id quidem audeo dicere -, sed tamen accurate non modo fundatam, verum etiam exstructam disciplinam non est facile perdiscere.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Bork Hic ambiguo ludimur. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Cum efficere non possit ut cuiquam, qui ipse sibi notus sit,
hoc est qui suam naturam sensumque perspexerit, vacuitas
doloris et voluptas idem esse videatur.

Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur
ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita
adsentiatur.